| حاشیه‌نشینی، محرومیت و خودکشی: ارزیابی وضعیت خودکشی در محلات حاشیه‌نشین استان کرمانشاه |
| کد مقاله : 1038-SSI-FULL |
| نویسندگان |
|
سیاوش قلی پور *1، علیرضا مرادی2 1دانشیار جامعه شناسی دانشگاه رازی 2سوپروایزر خودکشی کشور |
| چکیده مقاله |
| چکیده: هر چند که پدیده خودکشی در کشور به نسبت میانگین جهانی چندان بالا نبوده است، اما به نظر می‌رسد واریانس آن در بین گروه‌های اجتماعی و به ویژه استان‌های کشور بسیار بالا بوده است به طوری که نرخ خودکشی در برخی از استان‌های کشور همچون کرمانشاه و ایلام بسیار بالاتر از نرخ‌های جهانی است. از سوی دیگر میزان گسترش این پدیده در مناطق حاشیه‌ای و سکونتگاه‌های غیررسمی هم بالاتر بوده و هم اینکه نرخ شیوع و گسترش آن، طی سال‌های اخیر تصاعدی بوده است. مسائلی مانند فقر و بیکاری، مسکن نامناسب، سرانه‌های فقیر شهری، آسیب‌های اجتماعی همچون اعتیاد، کودکان کار، خشونت خانگی و ... همگی موجد وضعیتی هستند که در تحلیل خودکشی در این مناطق باید در نظر گرفته شوند. در این مقاله تلاش داریم تا به وضعیت پدیده خودکشی در محلات حاشیه‌نشین استان کرمانشاه و عوامل محافظ و خطر مرتبط با آن بپردازیم. روش اجرای این پژوهش پیمایش و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بوده است. در همین راستا 20 محله از سطح استان انتخاب شده و در هر محله تعداد 100 نمونه انتخاب شده است. همچنین از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که نرخ میزان افکار و قصد خودکشی به صورت میانگین 3 برابر اقدام به خودکشی بوده و گرایش به خودکشی بیش از هر چیز با احساس نابرابری رابطه داشته است. نداشتن چشم‌انداز مثبت به زندگی، تدام فقر و بیکاری، انباشت آسیب‌های اجتماعی، نارضایتی از زندگی و خشونت‌های خانوادگی از مهمترین عوامل خطر در بحث خودکشی در محلات حاشیه‌نشین کرمانشاه بوده است. |
| کلیدواژه ها |
| "خودکشی"، "حاشیه‌نشینی"، "احساس نابرابری"، "حمایت اجتماعی " |
| وضعیت: پذیرفته شده |
