| مطالعه تطبیقی روسپی گری و راهکارهای کاهش آن با تاکید بر ایران |
| کد مقاله : 1015-SSI-FULL |
| نویسندگان |
|
داود پرچمی *1، فاطمه درخشان2 1عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی 2دکتری جامعه شناسی فرهنگی دانشگاه علامه طباطبائی |
| چکیده مقاله |
| یکی از مهم ترین آسیب های اجتماعی که تمام جوامع کم و بیش با آن دست به گریبان هستند، پدیده روسپی گری است. روسپی گری وجوه مختلفی دارد و عوامل زیادی در سطوح گوناگون و ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حقوقی بر آن تاثیرگذار است. غالبا در حوزه ارائه راهکار برای رفع و کاهش آن به عوامل موثر بر آن توجه و تلاش می شود که سیاستگذاری ها جهت رفع و از بین بردن عوامل موجبه آن باشد. محیط و زمینه های زیستی و روانی شخص تا ساختارهای کلان اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حقوقی جامعه برخی از عوامل موثر بر این پدیده است. در این مطالعه با روش تطبیقی و با محوریت نظریه نظم اجتماعی سرمایه محور به بررسی تجربیات برخی کشورها (مدل نوردیک، آفریقای جنوبی و هند) که تا حدودی در کنترل این پدیده موفق بوده اند، پرداخته و در پی دستیابی راهکارهای کاهش این آسیب هستیم. مولفه‌های سرمایه محور شامل افزایش سرمایه فرهنگی یعنی آگاهی و دانش، سرمایه اجتماعی که شامل افزایش اعتماد، میزان ارتباطات و بهبود جایگاه اجتماعی، سرمایه اقتصادی، یادگیری حرفه و کسب درآمد، دریافت وام و سایر تسهیلات مالی و غیره از طریق اصلاح ساختارهای اقتصادی، حقوقی و اجتماعی می باشد. تجربه کشورهای منتخب نشان می دهد که امروزه در اکثر جوامع به ویژه جوامع غربی نگاه آسیب شناسانه به روسپیگری وجود دارد. بر این اساس دولت ها با کمک سازمان های غیردولتی و مردمی تلاش دارند که این پدیده را از طریق اعمال سیاست های حقوقی، قضائی و توانمندسازی زنان آسیب پذیر در حوزه های مختلف روانی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی به کنترل روسپیگری با تمرکز بر کاهش تقاضا بپردازند. |
| کلیدواژه ها |
| روسپی گری، نظم، سیاست سرمایه محور، توانمندسازی، مطالعه تطبیقی |
| وضعیت: پذیرفته شده |
